Menu

Klasyfikacja tworzyw sztucznych:

1. Ze względu na właściwości mechaniczne.

Ze względu na właściwości mechaniczne, tworzywa klasyfikuje się tradycyjnie na elastomery i plastomery lub tworzywa miękkie, półsztywne i sztywne.
Elastomerem nazywamy tworzywo charakteryzujące się współczynnikiem sprężystości wzdłużnej (modułem Younga) rzędu od 1 do 4 MPa i wydłużeniem przy rozciąganiu rzędu na ogół kilkuset procent, nawet 1000% i więcej, w bardzo dużym stopniu sprężystym.
Plastomerem nazywamy tworzywo mające współczynnik sprężystości wzdłużnej od 1000 do 1500 MPa i więcej oraz wydłużenie przy rozciąganiu od ok. 1% (tworzywo kruche) do 100-200% i więcej (tworzywo sprężyste).
Tworzywem miękkim nazywa się tworzywo, którego współczynnik sprężystości wzdłużnej przy zginaniu (E ) lub rozciąganiu (Ery jeżeli E jest niemierzalny, ma wartość poniżej 700 MPa w temperaturze pokojowej.
Tworzywem półsztywnym nazywa się tworzywo, którego współczynnik sprężystości wzdłużnej, określony jak poprzednio, mieści się w zakresie od 700 do 7000 MPa.
Tworzywem sztywnym nazywa się tworzywo, którego współczynnik sprężystości wzdłużnej, określony jak wyżej przekracza 7000 MPa.

2. Ze względu na właściwości cieplno - przetwórcze.

Tworzywo termoplastyczne (termoplast) jest zdolne do wielokrotnego przechodzenia, pod wpływem ciepła, ze stanu stałego w stan plastyczny i następnie ciekły oraz odwrotnie, bez istotnych zmian właściwości.
Tworzywo utwardzalne (duroplast) pod wpływem ciepła, łącznego działania ciepła i czynników chemicznych lub fizycznych, lub tylko pod wpływem tych czynników, przekształca się nieodwracalnie - utwardza w materiał usieciowany, nietopliwy. Sieciowanie jest to proces tworzenia wielu międzycząsteczkowych wiązań kowalencyjnych między makrocząsteczkami polimeru. Gdy sieciowanie przebiega przede wszystkim na skutek działania składnika dodatkowego, zwanego utwardzaczem, w czasie egzotermicznej reakcji chemicznej, na ogół polimeryzacji addycyjnej, otrzymane tworzywo nazywa się często tworzywem chemoutwardzalnym. Jeżeli sieciowaniu poddaje się kauczuk naturalny lub syntetyczny, to nosi ono nazwę wulkanizowania. W wyniku tego procesu otrzymuje się z reguły elastomer, zwany powszechnie gumą. Gdy sieciowanie przebiega przede wszystkim pod wpływem ciepła, mikrofal lub głównie promieniowania gamma bądź widzialnego albo pod wpływem innych czynników fizycznych, najczęściej nosi nazwę tworzywa termoutwardzalnego.
Bardzo użyteczne z punktu widzenia konstruowania, przetwórstwa i użytkowania elementów z tworzyw, okazało się klasyfikowanie tych materiałów na podstawie obu kryteriów łącznie. Zgodnie z podanymi dotąd wiadomościami elastomery i plastomery mogą być zarówno tworzywami termoplastycznymi, jak i utwardzalnymi.

3. Ze względu na skład chemiczny makrocząsteczki.

W ujęciu ogólniejszym tworzywa klasyfikuje się na dwie główne klasy:
o tworzywa karbołańcuchowe, czyli o łańcuchach węglowych;
o tworzywa heterołańcuchowe, których łańcuch główny oprócz węgla może
zawierać inne pierwiastki, jak: tlen, azot, krzem lub siarkę.
Każda z tych klas dzieli się na grupy, z uwzględnieniem już całej makrocząsteczki, a nie tylko jej łańcucha głównego.
W ujęciu bardziej szczegółowym tworzywa klasyfikuje się na następujące ważniejsze klasy: węglowodorowe, fluorowcowe, hydroksylowe, karboksylowe, azotowe, dienowe, nieorganiczne, celulozowe itp. Każda klasa dzieli się na grupy, te zaś na rodzaje, a te z kolei na gatunki i wreszcie na odmiany.
Spotyka się również inne klasyfikacje tworzyw: w zależności od kinematyki i mechanizmu reakcji otrzymywania - addycyjne, kondensacyjne i modyfikowane chemicznie; ze względu na właściwości użytkowe i zastosowanie -konstrukcyjne, adhezyjne, powłokotwórcze i włóknotwórcze.

Zapraszam do obejrzenia dalszych informacji na temat tworzyw sztucznych. Dodatkowe ciekawe informacje znajdziecie obok w menu. Pozdrawiam i zachęcam do obejrzenia. Naprawdę warto!